PL
Wiatrak z Dobrzenia Wielkiego, 1734 r., przebud. koniec XIX w.
Przypuszczalnie wybudowany w 1734 roku. Data ta wycięta była na głównej belce konstrukcyjnej tzw. mącznicy (obecnie wymontowanej ze względu na zły stan zachowania). Wiatrak ten został przeniesiony z folwarku we wsi Pokój do Dobrzenia Wielkiego przez Gotliba Witka w 1885 roku na miejsce spalonego w 1885 r. innego wiatraka. Po jego śmierci obiekt ten odziedziczył jego syn Fryderyk Witek, który w 1901 r. wprowadził zmianę w napędzie urządzeń , rezygnując ze skrzydeł i wprowadzając parową maszynę tzw. lokomobilę, kupioną w Brzegu. Modernizacja ta okazała się niewłaściwa pod względem ekonomicznym i Witek zbankrutował. W 1909r. wiatrak zostaje zakupiony przez Szymona Adamca dla swojego syna Franciszka Adamca, byłego ucznia Witka. Franciszek Adamiec z zawodu był murarzem; mieleniem zboża zajmował się w miesiącach zimowych do 1950 r. na potrzeby wsi, a do 1955 r. na potrzeby własne. Adamiec unowocześnił działanie wiatraka, wprowadzając napęd elektryczny i nowe, współczesne wyposażenie. Obiekt w muzeum wyposażony jest prawie w całości w zachowane stare urządzenia produkcyjne.
EN
Windmill from Dobrzeń Wielki 1734 , rebuilt in late 19th century
Probably built in 1734 – the date is cut on the main log. The Windmill was moved from grange in Pokój to Dobrzeń Wielki by Gotlib Witek in 1885. It was a replacement for another burnt down windmill. After Gotlib Witek’s death, his son, Fryderyk Witek inherit building and installed steam engine bought in Brzeg. It was a bad economic move and Witek went bankrupt. In 1909 Szymon Adamiec bought the windmill for his son, Franciszek Adamiec, who was previously Witek’s learner. Adamiec modernized the work of the windmill. Nowadays, the building is equipt with almost all old devices.
DE
Windmühle aus Dobrzeń Wielki, 1734, umgebaut Ende 19. Jh.
Die Windmühle wurde von Dorf Pokój nach Dobrzeń Wielki verlegt durch Gotlieb Witek im 1885. Nach dem Gotlieb Witek Starb hat es Fryderyk Witek geerbt, doch nach paar Veränderungen gab die Mühle keinen gewinn. Nach dem der Sohn pleite wurde hat es 1909 ein Szymon Adamietz (für seinen Sohn Franz) gekauft. Der Sohn war ein Maurer, aber im Winter, wo nicht so viel Arbeit war, hatte sich Franz noch dazu verdient. Für das Dorf hat er bis 1950 gemahlen und für seine Familie bis 1955. Franz Adamietz hat die Windmühle modernisiert. Das Objekt selbst ist mit Originalen Teilen ausgestattet.