PL

Jest jedynym budynkiem, który w pełni zrekonstruowano według inwentaryzacji i materiału porównawczego stojącego w miejscowości Turze budynku inwentarskiego. Zgodnie z projektem odbudowy został on pokryty trzciną. Zachowane zostały podziały wewnętrzne i forma konstrukcji. Starano się zachować pewną „nonszalancką niechlujność” konstrukcji, czyli różnej szerokości belki ścian, czy nawet okrąglaki (w ścianie chlewika). Budynek ma mieszaną konstrukcję ścian – zrąb połączony jest z sumikiem i łątką. Konstrukcja dachu krokwiowo-płatwiowa. Budynek ten zbudowany został w Turzu, w 1910 r., a przebudowany w 1947 r. Składa się z trzech części: obory połączonej ze stajnią, chlewika i przejazdowej wozowni. Budynek rozebrano w 1968 r. Oryginalnie pokryty był trzciną, nazywaną w tamtych rejonach „pałką”. Przystępując do rekonstrukcji wylano betonowe ławy, na których ułożono kamienną ścianę fundamentową. Podwaliny zamknięto zamkiem prostym a belki łączone w zrębie zamknięto na jaskółczy ogon. Budynek powstawał dość szybko, materiał został docięty według inwentaryzacji budowlanej. Zachowano także charakterystyczną krzywiznę budynku  a także różny poziom kalenic oraz inne kąty nachylenia połaci dla poszczególnych pomieszczeń.