Projekty

ODKRYWANIE ŚWIATA FRYDERYKA KREMSERA

By człowiek wiedział, na co patrzy, i rozumiał gdzie żyje…

W 2018 roku w Muzeum Wsi Opolskiej w Opolu realizowany jest projekt pn. Odkrywanie świata Fryderyka Kremsera. Celem projektu jest organizacja wystawy artystycznych fotografii Fryderyka Kremsera, wybitnego, polskiego artysty fotografa, krajoznawcy, regionalisty, poety, dziennikarza, ur. w 1930 r. w Bytomiu, zm. w 1995 r. w Opolu, członka Związku Polskich Artystów Fotografików, prezesa opolskiej delegatury Związku Polskich Artystów Fotografików, prezesa Opolskiego Towarzystwa Fotograficznego; wieloletniego przewodniczącego Komisji Fotografii Krajoznawczej Zarządu Głównego PTTK, założyciela stowarzyszenia Konserwatorium im. Josepha von Eichendorfa, współtwórcy polskiej szkoły fotografii krajoznawczej, animatora życia kulturalnego.

Wybrane tematycznie, z bogatej twórczości autora, fotografie stanowią autorski cykl pt. Odkrywanie świata Fryderyka Kremsera, z dopiskiem: by człowiek wiedział, na co patrzy i rozumiał, gdzie żyje. Wystawa ma  charakter etnograficzny, poświęcona jest szeroko pojętej kulturze ludowej – materialnej i niematerialnej oraz dziedzictwu krajobrazowemu Śląska Opolskiego. Na wystawie prezentowane są portrety (typy ludzkie), zdjęcia przedstawiające ludzką pracę, zwyczaje, obrzędy, krajobrazy. Łącznie prezentowanych jest 100 fotografii, o wysokim poziomie artystycznym. Tym samym wystawa, obok charakteru etnograficznego, posiada walory wystawy sztuki, tj. rozpowszechnia i promuje sztukę fotograficzną oraz jej twórcę.

Integralną częścią wystawy jest emisja filmu dokumentalnego, „Mój śląski węzeł”, w reż. Leszka Barona (44 min., prod. 1995 r.) poświęconego Fryderykowi Kremserowi. Treść filmu nawiązuje do tematu wystawy i tematów imprez towarzyszących. Dzięki archiwalnym nagraniom, zawartym w filmie, sam autor fotografii (F. Kremser) opowiada o swojej twórczości, a nade wszystko o własnym postrzeganiu świata, świadomości i poczuciu tożsamości. Twórczość fotograficzna Kremsera – fotografie wystawowe oraz treść filmu stają się podstawą do szerszego spojrzenia na złożoną historię Śląska, a tym samym na śląskie dziedzictwo kulturowe – materialne i niematerialne oraz poczucie tożsamości i świadomości kulturowej jego mieszkańców.

Kontynuację wątków poruszanych na wystawie mają na celu działania towarzyszące o charakterze dydaktycznym oraz promującym dziedzictwo kulturowe regionu – spotkanie i rozmowa podczas wernisażu, po premierowej emisji filmu, z udziałem moderatora – historyka, eksperta tematu oraz zaproszonych gości, a także zaplanowane cyklicznie (w późniejszym terminie) spotkania autorskie z tworzącymi współcześnie śląskimi fotografami pod analogicznym tytułem: Odkrywanie świata. Zaplanowano również organizację bezpłatnych warsztatów fotograficznych, zajęć o charakterze edukacyjnym, zmierzających do rozbudzenia świadomości kulturowej u młodych adeptów sztuki fotograficznej na Śląsku.

Efektem projektu, który należy wyraźnie zaznaczyć, jest także zabezpieczenie i archiwizacja części zagrożonego dorobku wybitnego opolskiego fotografa Fryderyka Kremsera, zniszczonego w dużej mierze w czasie powodzi w 1997, stanowiącego podstawę wystawy, a będącego cennym dziedzictwem kulturowym regionu. Pierwszy etap prac objął swym zasięgiem rozpoznanie stanu zachowanych po Kremserze materiałów fotograficznych oraz ich wybór. Digitalizacja materiałów wybranych na wystawę pozwoliła na osiągnięcie istotnych celów: archiwizację części zagrożonych obiektów oraz udostępnienie użytkownikom w postaci organizowanej w muzeum wystawy, publikacji w katalogu oraz internecie, na stworzonej w tym celu stronie wystawy pod adresem www.fryderykkremser.pl.
Efektem rzeczowym projektu jest 128 stronicowy  katalog wystawy, zawierający teksty informacyjne o realizowanym projekcie, artykuły poświęcone Fryderykowi Kremserowi i jego twórczości oraz reprodukcję 100 wystawowych fotografii z opisem.

Wystawa Odkrywanie świata Fryderyka Kremsera prezentowana jest w Muzeum Wsi Opolskiej, na piętrze osiemnastowiecznego spichlerza folwarcznego z Grudyni Małej, na powierzchni 180 m kw., w terminie od 14 września do 31 października 2018 r. Projekt dofinansowany jest ze środków  Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury oraz z budżetu Województwa Opolskiego.

Magdalena Górniak-Bardzik – kurator wystawy

Wystawa

Odkrywanie świata Fryderyka Kremsera

…by człowiek wiedział, na co patrzy, i rozumiał, gdzie żyje…

14.09.2018 – 31.10.2018

Wernisaż: 14 września 2018 r., godz. 17.00

Wernisaż połączony z emisją filmu pt. „Mój śląski węzeł”, w reż. Leszka Barona.

Film poświęcony Fryderykowi Kremserowi

Wydarzenia towarzyszące

Spotkania autorskie z fotografikami:

• Spotkanie ze Sławomirem Mielnikiem, 21 września 2018 r. , godz. 17.00
• Spotkanie z Tomaszem Liboską, 5 października 2018 r., godz. 17.00
• Spotkanie z e Sławojem Dubielem, 26 października 2018 r., godz. 17.00

Warsztaty fotograficzne:

• 6 października 2018 r., godz. 10.00

Miejsce:

Muzeum Wsi Opolskiej w Opolu, ul. Wrocławska 174, 45-835 Opole

Szczegóły na:

www.fryderykkremser.pl

www.muzeumwsiopolskiej.pl

Autor scenariusza, kurator wystawy: Magdalena Górniak-Bardzik

Wybór materiału do wystawy: Sławoj Dubiel, Sławomir Mielnik ,Waldemar Kremser, Magdalena Górniak-Bardzik

Opracowanie fotografii wystawowych, przygotowanie do druku: Sławoj Dubiel, Sławomir Mielnik, Waldemar Kremser,

Projekt i aranżacja wystawy: Marek Krajewski

Treiler wystawy: Sławomir Mielnik

Strona internetowa wystawy: www.fryderykkremser.pl 

Organizator:

Muzeum Wsi Opolskiej w Opolu

1. Wrocławska 174

Partner:

Fundacja 2.8

Projekt dofinansowany jest ze środków  Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury oraz z budżetu Województwa Opolskiego.

Szanowni Państwo!

Cieszymy się, że w bieżącym roku będziemy realizować czwartą edycję Wojewódzkiego Konkursu Plastyki Obrzędowej i Rękodzieła Artystycznego. W jego ramach odbędą się dwa konkursy: XXVII Wojewódzki Konkurs Plastyki Obrzędowej Kroszonki Opolskie 2018 i VII Wojewódzki Konkurs Malowania Porcelany oraz dwie wystawy pokonkursowe poświęcone tematyce zdobienia jaj wielkanocnych i malowaniu porcelany opolskiej. W ramach projektu wydane zostanie bezpłatne wydawnictwo pokonkursowe (nakład 1000 egz.), zamieszczone również w formie elektronicznej na stronie muzealnej. Jako działania wzmacniające przewidujemy przeprowadzenie darmowych warsztatów dla dzieci i młodzieży oraz dorosłych.

Celem projektu jest popularyzacja tradycyjnych elementów dziedzictwa materialnego i niematerialnego w zakresie plastyki obrzędowej (unikalne w skali kraju i Europy kroszonki opolskie a także wytwory innych technik zdobniienia jaj wielkanocnych: batik, oklejanki, obszywanki) oraz unikalnej opolskiej malowanej porcelany, której wzornictwo wywodzi się z tradycji kroszonkarskiej.

Projekt ten wspiera wysiłki lokalnych społeczności na rzecz zachowania elementów krajobrazu kulturowego Opolszczyzny ze szczególnym uwzględnieniem obszarów wiejskich, zapewnia ochronę tradycji i dziedzictwa kulturowego, promuje opolską wieś i jej bogactwo kulturowe.

XXVII Wojewódzki Konkurs Plastyki Obrzędowej Kroszonki Opolskie 2018

Wzorem lat poprzednich serdecznie zapraszamy Państwa do udziału w tegorocznej XXVII edycji Wojewódzkiego Konkursu Plastyki Obrzędowej Kroszonki Opolskie 2018 organizowanej Przewód konkursowy odbędzie się w dniach 6 marca (dorośli) i 7 marca (dzieci i młodzież) 2018 r. w siedzibie Muzeum Wsi Opolskiej w Opolu, w godz. 10.30-13.30. Więcej informacji w regulaminie konkursu.

Wszystkich chętnych serdecznie zapraszamy!!!

Dodatkowe bezpłatne zajęcia warsztatowe ze zdobienia jaj wielkanocnych

W ramach XXVII edycji Wojewódzkiego Konkursu Plastyki Obrzędowej Kroszonki Opolskie 2018 prowadzone będą przez pracowników i wolontariuszy z STL bezpłatne zajęcia warsztatowe w wersji stacjonarnej i mobilnej – dla ok. 400 osób. Działania te przeznaczone dla szerokiego grona osób – dzieci i młodzieży, dorosłych, emerytów i osób niepełnosprawnych. Zajęcia będą odbywać się w terminie od 12 lutego do 2 marca 2018 r. Miejsce działań projektowych: Muzeum Wsi Opolskiej, szkoły, domy kultury i inne (wg. składnych propozycji). Chętnych serdecznie zapraszamy. O realizacji decyduje kolejność zgłoszeń. Zgłoszenia proszę nadsyłać drogą mailową na adres bogdan.jasinski@muzeumwsiopolskiej.pl lub telefonicznie pod numer 77 457 23 49 w.120, 606 355 549.

Regulamin konkursu – dorośli (503 KB, PDF)
Regulamin konkursu – dzieci (552 KB, PDF)

W 2018 roku Muzeum Wsi Opolskiej w Opolu w partnerstwie z Fundacją „Szansa dla Niewidomych” realizuje projekt, którego celem jest zwiększenie aktywności kulturalnej osób niewidomych i niedowidzących oraz wpisanie się Muzeum Wsi Opolskiej w Opolu na kulturalnej mapie regionu w kategorii „muzeum bez barier – muzeum dla wszystkich”, rozumianej w kontekście rewitalizacji społecznej.

Projekt „Sensoryczna wieś opolska – gość niepełnosprawny w muzeum”, realizowany jest w ramach programu „Kultura Dostępna”, dofinansowany ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury oraz budżetu Samorządu Województwa Opolskiego.

W ramach zadania przewidujemy merytoryczne opracowanie ścieżki dydaktycznej oraz zrealizowanie 8 jednodniowych zajęć edukacyjnych dedykowanych osobom z dysfunkcjami wzroku. Planowany termin realizacji projektu obejmuje okres od maja do grudnia 2018 roku, w ramach którego zamierzamy:

1. przystosować budynek administracyjny do obsługi zwiedzających z niepełnosprawnością wzroku;
2. dostosować stronę internetową muzeum (forma przekazu zgodna z regułami dostępności – WCAG 2.0);
3. opracować opisy audiodeskryptywne obiektów znajdujących się na trasie edukacyjnej;
4. przygotować materiały dydaktyczne do realizacji zajęć – termoformowane tyflografiki;
5. przeszkolić pracowników oraz wolontariuszy w zakresie obsługi klientów niepełnosprawnych.

Bezpłatne zajęcia edukacyjne

W miesiącach wrzesień – październik 2018 roku, Muzeum we współpracy z Fundacją Szansa dla Niewidomych zrealizuje 8 jednodniowych zajęć edukacyjnych pn. “Sensoryczna Wieś Opolska – gość niepełnosprawny w muzeum”.
W ramach 4-godzinnego spotkania uczestnicy zwiedzą ekspozycję muzealną oraz wezmą udział w warsztatach kowalstwa. Zajęcia kierowane są do 10-osobowych grup zwiedzających z dysfunkcją wzroku.

Terminy

• wrzesień 10.09.2018 / 17.09.2018 / 24.09.2018
• październik 1.10.2018 / 8.10.2018 / 15.10.2018 / 22.10.2018 / 29.10.2018

Szanowni Państwo!
30 września 2018 roku w Muzeum Wsi Opolskiej w Opolu w ramach imprezy plenerowej Święto Plonów. Targi miodu będzie miała miejsce o godz. 12.00 uroczysta prezentacja Ołtarza Stanisława Majewskiego (budynek administracyjny muzeum), eksponatu, który Muzeum nabyło w bieżącym roku do kolekcji Sztuki Ludowej i Rzemiosła Artystycznego. To jedno z najoryginalniejszych dzieł polskiej sztuki nieprofesjonalnej Muzeum mogło pozyskać dzięki dofinansowaniu ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury oraz z budżetu Województwa Opolskiego. Projekt jest realizowany w ramach PROGRAMU Kolekcje muzealne.

Stanisław Majewski (1922-1986) pochodził z rodziny robotniczej z Rembertowa, ukończył pięć klas szkoły powszechnej. Po wojnie wstąpił do PPR i czynnie włączył się w budowę socjalistycznego państwa, między innymi biorąc udział w budowie Nowej Huty. W 1971 roku osiadł w Sternalicach na Opolszczyźnie, gdzie był zatrudniony jako oborowy w miejscowym PGR. Tam też rozpoczął swoja przygodę z rzeźbiarstwem.
Stanisław Majewski był osobowością niezwykle chłonną i skomplikowaną. Z równą łatwością przyswajał sobie nauki przesycone religijnym światopoglądem jak i polityczne pogadanki. Ponieważ Majewski ma bardzo pojemną pamięć i szybko przyswaja sobie informacje pochodzące z różnych źródeł, trudno jest ustalić genezę jego wiedzy religijnej i światopoglądowej (J. Kurek,1979, s.33). Ludwig Zimmerer, który wielokrotnie spotkał się z artystą nazwał formy jego wypowiedzi „sałatką ideologiczno-światopoglądową”.
W 1973 i 1975 roku wziął udział w konkursach sztuki nieprofesjonalnej, zorganizowanych przez Muzeum Śląska Opolskiego w Opolu. Miał wystawy autorskie w Oleśnie, Paczkowie, Koszalinie, Warszawie, Krakowie, uczestniczył w Panoramie XXX-lecia w Warszawie. W II połowie lat 70. brał udział w konkursach w Muzeum Górnośląskim w Bytomiu, Muzeum Etnograficznym w Toruniu. Po przejściu na rentę, walcząc z chorobą nowotworową, poświęcił się całkowicie swojej pasji, śpiąc po 2-3 godziny na dobę.
Początkowo Majewski wykonywał przeważnie rzeźby pełne. W II połowie lat 70. w jego dziełach zaczęła dominować technika mieszana, malarsko-rzeźbiarska. Tło malował na płycie, bliższe plany rzeźbił w drewnie techniką płaskorzeźby, a następnie przytwierdzał je do płyty. Prace te tzw. obrazo-rzeźby są bardzo charakterystyczne dla twórczości artysty.
Jego twórczość zalicza się do sztuki nieprofesjonalnej, wywodzącej się z nurtu ludowego. Widoczne w niej są jednocześnie elementy ludowego postrzegania i wartościowania świata, związane z zasłyszanymi tradycyjnymi wierzeniami, opowieściami biblijnymi, jak i osobiste przemyślenia wynikające z jego życiowych doświadczeń. W efekcie, Majewski stworzył eklektyczny system wartości w oparciu o dwie przeciwstawne ideologie, filozofię, według której tłumaczył wszechświat, Boga, los człowieka. Rzeźbił dużo, w pośpiechu, nie dbając o detale. Portretował naturę – zwłaszcza drzewa i ptaki, bohaterów historii Polski, równolegle tworzył rzeźbę sakralną. W późniejszym okresie, kiedy dotkliwie zaczął odczuwać skutki choroby, tematyka wielu jego prac nawiązywała do przemyśleń związanych z biblią, religią, sensem ludzkiego istnienia. Nurtujące go problemy przedstawiał w swoich rzeźbach, dla których wciąż poszukiwał nowej formuły, nowych układów ikonograficznych. Niekiedy przybierały one formę wielkogabarytowych kompozycji jak wieloelementowa praca Historia świata lub ołtarzy-poliptyków inspirowanych dziełem Wita Stwosza.
Największym przedsięwzięciem rzeźbiarskim i wyzwaniem dla Majewskiego stały się monumentalne kompozycje ołtarzowe. Motyw drzewa Majewski symbolicznie przekształcił w krzyż – drzewo żywota, a ulubione ptaki zastąpiły anioły. To najwybitniejsze i najbardziej znaczące prace w dorobku artysty.
Wybitny znawca sztuki nieprofesjonalnej w Polsce Aleksander Jackowski pisał o Majewskim: Stworzył wiele płaskorzeźb, świetnie zakomponowanych, o ogromnej dynamice. Wyróżniała go na tle innych rzeźbiarzy ekspresja, siła wyrazu. No i tematyka. Z przypadkowych elementów wiedzy, legend, apokryfów stworzył swój obraz świata. Szukał tajemnicy istnienia, chłonny i nieufny zarazem. /…/ Majewski rzeźbił, ponieważ tylko w ten sposób mógł przekazać swoje odczucia. Swój zachwyt i przerażenie.
Prace Stanisława Majewskiego znajdują się w najważniejszych kolekcjach muzealnych sztuki nieprofesjonalnej w Polsce (Warszawa, Wrocław, Kraków, Opole, Bytom, Katowice, Toruń, Częstochowa) oraz licznych kolekcjach prywatnych w kraju i zagranicą (Ludwig Zimmerer, Leszek Macak, Marian Pokropek). Opus magnum artysty czyli Ołtarz inspirowany dziełem Wita Stwosza prezentowany jest w sali ekspozycyjnej Państwowego Muzeum Etnograficznego w Warszawie, a mniejsze wersje Stanisław Majewski wyrzeźbił na zamówienie Ludwiga Zimmerera oraz Muzeum Śląska Opolskiego w Opolu. Historia świata – inna znakomita praca tego rzeźbiarza została zakupiona w 2014 r. do zbiorów Muzeum Wsi Opolskiej w Opolu, a zbliżony w stylistyce Zatajony świat znajduje się w Muzeum w Częstochowie. Wymienione dzieła powstały w końcu drogi twórczej artysty, już wówczas dotkniętego nieuleczalną chorobą i podsumowują, syntetyzują wszystkie dotychczasowe przemyślenia i refleksje autora dotyczące stosunku do świata, historii i religii.

Ołtarz Stanisława Majewskiego
Stanisław Majewski nadał dziełu formę nawiązującą do ołtarza szafowego, charakterystycznego dla średniowiecza i renesansu. Inspirację dla rzeźbiarza stanowił ołtarz Wita Stwosza z Kościoła Mariackiego w Krakowie, który zobaczył na początku lat 70. Jest to druga realizacja ołtarza. Omawiane dzieło zostało wykonane przez Stanisława Majewskiego w latach 1973-1976, na zamówione wybitnego niemieckiego kolekcjonera Ludwiga Zimmerera (1924-1987), autora i właściciela największej prywatnej kolekcji polskiej sztuki ludowej. Proces powstawania Ołtarza obserwował prof. Marian Pokropek, który razem z Zimmererem planował utworzyć Muzeum Polskiej Sztuki Ludowej w Otrębusach. Po ukończeniu ołtarz został umieszczony w Muzeum, gdzie był eksponowany w latach 1977-2018. W 1978 roku ołtarz został wystawiony publicznie z okazji święta Bożego Ciała. W późniejszych latach wystawiany był jeszcze trzykrotnie. W 2018 roku, w ramach programu Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego Kolekcje Muzealne, ołtarz został zakupiony do zbiorów Muzeum Wsi Opolskiej w Opolu.
Ołtarz z rozłożonymi skrzydłami ma 366 cm wysokości, 293 cm szerokości i 75 cm głębokości. Poszczególne elementy konstrukcyjne wykonane zostały z drewna i płyt z zastosowaniem technik stolarskich. W każdej z części ołtarza umieszczono sceny, z płaskorzeźbami lub z rzeźbami o pełnym modelunku i o spłaszczonych bryłach, wykonanymi oddzielnie i przytwierdzonymi do tła z płyciny zdobionej technikami malarskimi. Jan Kurek nazywa je obrazo-rzeźbami. Koncepcja obrazo-rzeźb umożliwiła mu pełniejsze wykorzystanie swych zamiłowań, zarówno rzeźbiarskich, jak i zdolności malarskich oraz przedstawienie niemal wszystkiego, co rzeźbi w ruchu, w ściśle określonym momencie czasowym (J. Kurek, 1977, 215). Całość dzieła została pokryta polichromią. Autor kupował jedynie białą, czerwoną i pomarańczową farbę, recepturę pozostałych opracował na bazie produktów fabrycznych, z dodatkiem między innymi żywicy. Farby te dają efekt półmatowej i matowej powierzchni. Ten rodzaj polichromii jest znakiem firmowym artysty, który uważał, że tylko dzięki temu może uzyskać głębsze i ciekawsze efekty świetlne. Stanisław Majewski rozumiał wartość polichromii. Aleksander Jackowski napisał o dziełach Majewskiego, że polichromia nadawała jego pracom ciekawy, odrębny wyraz (Jackowski, O rzeźbach i rzeźbiarzach, s. 34). Malowanie rzeźb zabezpieczało także drewno przed zniszczeniem.

Ołtarz składa się z trzech zasadniczych części:

• mensy ołtarzowej w kształcie skrzyni z ruchomą sceną Zmartwychwstania Chrystusa. Na prawej ścianie antependium rzeźbiarz wykonał płaskorzeźbę ze sceną Chrystusa modlącego się w Ogrójcu, na lewej Matki Boskiej w otoczeniu dwóch aniołów.
• retabulum (nadstawa ołtarzowa) w formie poliptyku. W jego dolnej części wydzielona została predella z centralnie umieszczonym tabernakulum zwieńczonym krucyfiksem. Główną część retabulum stanowią: środkowa kwatera z jedną sceną i dwa ruchome skrzydła. W środkowej kwaterze artysta zamieścił scenę Wniebowzięcia Świętej Rodziny. Obrotowe skrzydła pokryte są obustronnie łącznie 24 scenami, w formie obrazo-rzeźb rozmieszczonych w kwaterach. Na zewnętrznej stronie skrzydeł przeważają przedstawienia starotestamentowe, na wewnętrznej autor zamieścił sceny z Nowego Testamentu.
• zwieńczenia w postaci skrzyni, pośrodku której umieszczona jest szafka ze sceną przedstawiająca Matkę Boską w koronie, adorowaną przez dwóch królów klęczących po jej bokach i parę aniołów. Kompozycję od góry zwieńcza postać gołębicy symbolizującej Ducha Świętego oraz słońce z półkoliście ułożonymi zębatymi promieniami

Ikonografia dzieła jest wieloobrazową wypowiedzią artystyczną. W Ołtarzu zostały umieszczone łącznie 33 sceny, które łączy wspólny program ikonograficzny, odnoszący się do powstania świata i życia Świętej Rodziny – Marii, Jezusa i Józefa, inspirowany wydarzeniami biblijnymi ze Starego i Nowego Testamentu.
Majewski do kreacji tworzonego przez siebie świata używał języka sakralnego, opartego na opozycjach binarnych (lewa – prawa, dół – góra, śmierć – życie, Ziemia – Niebo itd.) oraz na archetypach: drzewa życia, istot niebiańskich, Boga-Człowieka i innych (J. Kurek, 1979, s. 33).
Artysta swoją szafę ołtarzową nazwał światem. Sceny z płaskorzeźbami na zewnętrznej stronie skrzydeł, należą do świata zakrytego, w którym autor podkreśla obecność w ludzkim świecie zła, z którym człowiek musi toczyć nieustającą walkę i dają podstawę zrozumienia scen znajdujących się na wewnętrznej stronie skrzydeł widocznych po otworzeniu ołtarza czyli świata odkrytego , dzięki któremu człowiek odnajdzie drogę do nieba (Boga). Aby zrozumieć tekst zawarty w Ołtarzu należy oglądać go od dołu do góry (ziemia –niebo).
Dzieło świadczy o niezwykłym talencie rzeźbiarza, odzwierciedla jednocześnie cechy charakterystyczne dla jego twórczości. Ma ono oryginalną i unikalną formę plastyczną. Ołtarz cechuje duża naiwność stylistyczna, widoczna zwłaszcza w sposobie prezentacji postaci, braku proporcji, perspektywy, która w połączeniu z treścią, zawartą w niej symboliką, kompozycją, kolorystyką składa się na niepowtarzalną pełną ekspresji wypowiedź artystyczną. Wielobarwna polichromia, wzmacnia ekspresyjność dzieła i wnosi element przestrzenności do rzeźbionych scen. Przedstawienia rzeźbiarskie charakteryzują się intensywnymi barwami zestawianymi kontrastowo i stanowią przeciwwagę dla kolorystycznie stonowanego tła scen. Walory artystyczne dzieła podnosi również specyficzne dla Majewskiego dynamizowanie scen zarówno przez ujęcia rzeźbiarskie, jak też wprowadzanie elementu ruchu na tło przedstawień zabiegami malarskimi.
W prezentowanym Ołtarzu została przedstawiona najciekawsza i najpełniejsza wizja świata z jaka mamy do czynienia w polskiej sztuce nieprofesjonalnej. Świata Stanisława Majewskiego.
Więcej informacji na temat dzieła i artysty zostało zamieszczonych w broszurze, która w formie elektronicznej jest dostępna poniżej.

Ołtarz Stanisława Majewskiego udostępniony do zwiedzania
30 września 2018 r. w Muzeum Wsi Opolskiej w Opolu podczas podczas imprezy plenerowej “V Święto Plonów. Targi miodów” miało miejsce uroczyste otwarcie nowej ekspozycji muzealnej – rzeźby “Ołtarz” w formie tryptyku, wykonanej w latach 1973-76 przez znanego opolskiego twórcę nieprofesjonalnego Stanisława Majewskiego. W uroczystościach uczestniczył Marszałek Województwa Opolskiego Stanisław Rakoczy. “Ołtarz” jest prezentowany w holu nowego budynku administracyjnego Muzeum. Wstęp dla zwiedzających jest bezpłatny. Dla wszystkich dostępne są bezpłatna broszura na temat dzieła oraz ulotka reklamowa. Obie dostępne także w formie elektronicznej – poniżej.
Zadanie dofinansowane ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury.

Zadanie jest finansowane z budżetu Województwa Opolskiego

Broszura informacyjna – ołtarz Stanisława Majewskiego (1,4 MB, PDF)

BEZPŁATNE LEKCJE DLA DZIECI I MŁODZIEŻY O “OŁTARZU” STANISŁAWA MAJEWSKIEGO
W terminie 01.10.2018 r. do 31.10.2018 r. przeprowadzono bezpłatne zajęcia edukacyjne dla dzieci i młodzieży – lekcje z działaniami warsztatowymi na temat sztuki ludowej oraz dzieła Stanisława Majewskiego (4 grupy – łącznie 80 osób). W trakcie uczestnicy zapoznali się z wiedzą teoretyczną (podstawowe informacje na temat sztuki ludowej, historia powstania dzieła, interpretacja motywów biblijnych). W części warsztatowej wykonali rysunki i malunki, twórczo interpretując fragmenty lub całość “Ołtarza” Majewskiego.

Szanowni Państwo!

W bieżącym roku Muzeum Wsi Opolskiej w Opolu we współpracy z Městském muzeum w Rýmařovie będzie realizować projekt Kwiaty i bukiety. W jego ramach odbędą się imprezy plenerowe: rozpoczęcie i zakończenie sezonu na zamku w Janowicach, VI Święto Plonów. Targi Miodu w Muzeum Wsi Opolskiej, wystawa Kwiaty i bukiety w twórczości ludowej, naiwnej i Marie Kodovskiej, pokazy kina letniego na zamku w Janowicach (2 seanse) i Muzeum Wsi Opolskiej (4 seanse).
W ramach projektu wydane zostaną bezpłatne wydawnictwa: Zamek w Janovicach. Muzeum Wsi Opolskiej w Opolu (nakład 1000 egz.) oraz Kwiaty i bukiety w twórczości ludowej i naiwnej. Kwiaty i bukiety w twórczości Marie Kodovskiej (nakład 1000 egz.), zamieszczone również w formie elektronicznej na stronie muzealnej.

Projekt jest współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Programu INTERREG V-A Republika Czeska-Polska. Przekraczamy granice.

Otwarcie sezonu na zamku w Janowicach

Muzeum Wsi Opolskiej w Opolu i Městské muzeum w Rýmařovie zapraszają na otwarcie sezonu na zamku w Janowicach w dniu 9.06.2018 r. Imprezie towarzyszyć będzie jarmark rzemiosła (rzemieślnicy z Czech i Polski), występy zespołów muzycznych i folklorystycznych, wystawa fotografii Petra Šimčika oraz prac dzieci ze szkół z Rymarova i okolic.
Serdecznie zapraszamy!

Wystawa Kwiaty i bukiety w twórczości ludowej, naiwnej i Marie Kodovskiej.

Muzeum Wsi Opolskiej w Opolu i Městské muzeum w Rýmařovie zapraszają na wernisaż wystawy czasowej Kwiaty i bukiety w twórczości ludowej, naiwnej i Marie Kodovskiej. Na ekspozycji będzie można podziwiać wielobarwne, piękne i pełne fantazji obrazy, rzeźbę, ceramikę z motywami kwiatowymi, wykonane przez uznanych polskich i zagranicznych twórców oraz czeską artystkę nurtu art brut Marie Kodovską.
Prezentowane eksponaty pochodzą ze zbiorów Muzeum Sztuki Ludowej w Otrębusach, Muzeum Wsi Opolskiej w Opolu i Galerie Marie Kodovske w Rýmařovie.
Wystawie towarzyszy bezpłatny katalog oraz 8 wzorów pocztówek.
Ekspozycja będzie prezentowana w Rýmařovie od 28.06 do 29.07.2018 r oraz w Opolu od 17.08 do 15.10.2018 r.
Wszystkich chętnych serdecznie zapraszamy.
OBOWIĄZUJĄ SZYKOWNE KWIATOWE KREACJE!!!

Kino letnie

W miesiącach maj-lipiec 2018 roku Muzeum Wsi Opolskiej w Opolu realizowało projekt w ramach programu „Edukacja kulturowa Opolszczyzny – Eduko 2016–2018”, współfinansowanego ze środków Narodowego Centrum Kultury w ramach Programu Bardzo Młoda Kultura 2016–2018 oraz budżetu Województwa Opolskiego.

Projekt przewidywał przygotowanie i zrealizowanie 1-dniowej wycieczki (działania kulturalno-oświatowego) skierowanego do rodzin zamieszkujących tereny powiatu namysłowskiego (dzieci, młodzieży oraz ich rodziców/opiekunów).

W ramach wycieczki uczestnicy (rodziny) wzięli udział w grze terenowej i warsztatach integracyjnych organizowanych w terenach parkowych opolskiego skansenu. Poprzez zabawę i bezpośredni kontakt z eksponatami muzealnym Zwiedzający podjęli próbę wzajemnej integracji oraz zaspokoili ciekawość świata, rozwinęli własną tożsamość kulturową.

Działanie realizowane jest w ramach zadania pn. „Remont drewnianego spichlerza dworskiego wraz z aranżacją wnętrza na potrzeby ekspozycyjne” dzięki dofinansowaniu ze środków Ministerstwa Kultury i Ochrony Dziedzictwa Narodowego w ramach programu INFRASTRUKTURA KULTURY 2018 oraz budżetu Samorządu Województwa Opolskiego.

W ramach tego dwuletniego zadania zaplanowano remont drewnianego spichlerza dworskiego z miejscowości Sławięcice, znajdującego się na ekspozycji przestrzennej Muzeum Wsi Opolskiej w Opolu. Wytypowany obiekt stanowi bardzo ważny przykład architektury ludowej z terenów Opolszczyzny. W efekcie remontu i konserwacji pojawi się potencjał przestrzenny wewnątrz obiektu do wykorzystania na cele wystawiennicze, lecz przede wszystkim poprawi się stan techniczny tego największego drewnianego budynku w Muzeum.

Prace budowlane przeprowadzone zostaną dwuetapowo. Na rok 2018 zaplanowane są działania projektowe i formalne, związane z rozpoczęciem prac budowlanych oraz stabilizacja konstrukcyjna spichlerza. W 2019 nastąpi naprawa dachu wraz z wymianą gontowego pokrycia. W roku przyszłym parter spichlerza otrzyma także nowe wyposażenie ekspozycyjne w postaci ścianek modułowych i gablot.

Po zakończeniu działania ten przepiękny spichlerz zostanie włączony do eksploatacji dydaktycznej i wystawienniczej.